Donderdag 5 tot zaterdag 7 september - Vlucht naar Ecuador

De eerste dagen zijn omgevlogen. Na een lange, maar goede vlucht vanuit A’dam naar het nieuwe vliegveld bij Quito en een perfecte landing zaten we in no time in ‘hotel’ Mindolindo, op tien minuten rijden van het vliegveld en nog steeds ca. 15 minuten van Quito. De stad kun je in de verte tegen de heuvels zien liggen en ziet er groot uit, uitgestrekt, alsof er steeds weer een wijk tegenaan is geplakt.

We hebben onze kamer nog niet eens geïnspecteerd of Rene, de reisagent van ‘beter places’, is al gearriveerd om de laatste details met ons door te nemen. Hij neemt alle tijd, heeft zelfs wat welkoms-spullen meegenomen en probeert nog een SIM kaart te activeren. De provider werkt even niet mee, maar we zullen de kaart de eerste dagen niet nodig zijn, want in de Amazone jungle is geen internet, geen telefoon, helemaal niks. Best wel eens rustig en relaxend. En het blijkt dat je er best zonder kunt.

In de omgeving van het hotelletje is weinig activiteit, of het moeten al de vele honden zijn die je vanuit alle kanten toeblaffen. Even de buurt verkennen eindigt als er drie of vier tegelijk op ons af komen en laten blijken niet op toeristen gesteld te zijn. We maken rechtsomkeert. 

Verder prima onderkomen, alleen kan de kamerdeur alleen van de buitenkant op slot en stormt er midden in de nacht een wildvreemde onze kamer in. Dat is niet zo erg maar hij doet de deur dan aan de buitenkant op slot. Even 112 bellen en de receptionist lost het op. De volgende dag wordt een eenvoudig ontbijten klaargezet. Twee sneetjes brood zou voldoende moeten zijn. Als we vragen om wat meer brood komt er zowaar nog een extra sneetje. Stipt half negen staat een taxi klaar die ons brengt waar we net vandaan kwamen, het vliegveld. De volgende bestemming is Lago Agrio, een lelijk stadje oostelijk van de hoofdstad, maar de toegangspoort naar de jungle, cyuabeno reservaat. 

3% van het zuid Amerikaanse regenwoud ligt in Ecuador en als je naar Lago Agrio vliegt krijg je een beeld van hoe groot dat moet zijn. Onze natuurlijke longen zijn best groot, alleen passen we er slecht op. In de omgeving rond Lago A. wordt aardolie gewonnen en je ziet de invloeden daarvan. En ook als je met mensen er over spreekt klinkt duidelijk door dat alles wordt opgegeven voor het grote geld dat olie meebrengt. Men is zorgelijk, maar kan er weinig tegen doen.

In LA aangekomen staan de mensen van Jamu logde al te wachten en brengt een bus ons in ca. 2 uren naar een brug over de cuyabeno rivier. Hier aangekomen krijgen we een lunch en worden wij en onze bagage in hele lange en smalle kano’s gehesen. Een 40PK Yamaha bb zorgt ervoor dat we met een redelijk bloedspoed en veel kabaal over de rivier suizen. De tijd van zonneboten zou hier snel moeten beginnen. Onderweg wijst een vrouwelijk gids, Veronica, op een ‘great potoo’. Ik ben niet onbekend met vogels, maar zelf met een goede verrekijker moet ik goed zoeken. Het beest is één met de tak waar hij op zit, roerloos en in exact dezelfde kleuren zou je zweren dat het een tak was. Veronica ziet het met het blote oog en later in de week zal blijken dat ze hier erg goed in is. 

Na twee uur varen komen we aan bij de lodge, een van de eersten van de ca. 15 aan de rivier, het is een komen en gaan van boten met toeristen. Er zal geen bedoeling achter zitten maar we krijgen de kamer het dichtst bij de uitgang. Er volgt een korte uitleg en dan mogen we ons al opmaken voor een eerste trip, zwemmen in de Lagoon. Doen wij niet, vele anderen wel. Morgen is er weer een dag...